First stop: Moskou

Het is bijna niet te bevatten dat we er echt zijn, Moskou! De vlucht verliep rustig - de vriendelijke steward van KLM noemde onze reis gekscherend “tienertour XXL” - en de verdere reis is ook soepel verlopen. Al een hele prestatie aangezien de taal werkelijk onbegrijpelijk is. Maar Moskou blijkt vrij georganiseerd en gelukkig staat er vaak een Engelse vertaling vermeld. 

Bij het vliegveld staan we te wachten op de Aero Express Train, die ons naar het centrum gaat brengen. Een vriendelijke mevrouw geeft ons haar metrokaartjes die ze over had van haar verblijf in Moskou. Die dacht vast; “dat kunnen die twee backpackers wel gebruiken”. Heel lief! Bij aankomst in de stad pakken we de metro naar ons hostel. Veel metrostations zijn vaak al museumpjes op zich, zo heb ik al gelezen. Dat blijkt inderdaad zo te zijn, overdadig marmer, bogen, kroonluchters, muurversieringen. Sjiek! We vinden de route wederom verrassend soepel en - buiten het nemen van de verkeerde uitgang waardoor we met onze tassen een extra stukkie moeten lopen (zwaaaar) - komen we aan in ons hostel Good Mood. ‘s Avonds kiezen we ervoor naar het Red October Complex te gaan, een oude chocoladefabriek, omgetoverd in allerlei horecatentjes, kunstgalerietjes e.d. Hip! We eten in een leuk barretje en zijn zo moe van de reis en alle indrukken, dat we lekker terug gaan naar ons hostel en plannen gaan maken voor onze dag morgen in Moskou!

Het hoogtepunt was wel het bezoek aan het Rode Plein. Het was fris - maar prachtig - weer. De St. Basil Cathedral (die beroemde kerk met die gekleurde koepels, à la de Efteling), stak mooi af tegen de blauwe lucht. Het was zo sjiek om dit icoon van Rusland in het echt te zien. Het leek wel alsof hier alle toeristen zich bevonden. Moskou is zo rustig, fascinerend voor een stad met 20 miljoen inwoners. Toeristen zijn er wel, maar niet overdadig aanwezig (behalve dus op het Rode Plein), en als ze er al zijn, zijn het groepen Aziatische toeristen. Westerse toeristen lijken minder vertegenwoordigd. Backpackers al helemaal niet, volgens mij waren Judith en ik de enige, zo leek het. Een flinke fotosessie later zetten we onze wandeling voort, langs het water, langs het Kremlin. De straten zijn breed en niet echt gericht op voetgangers. Ik geloof dat we eens een kilometer hebben omgelopen omdat we nergens konden oversteken. Oversteekplaatsen zijn met name onder de grond, zo kwamen we achter. Ook fascinerend: aan het eind van de dag waren de straten afgezet, politie in overvloed, geen auto op de weg. Hele theorieën over Poetin die langs zou komen rijden, maar we zijn er niet achter gekomen waarom dit zo was. Aan het eind van de dag lekker gegeten en de laatste voorbereidingen getroffen voor de start van de Trans Siberië Express. Vannacht om 23.45 vertrekt de trein namelijk en gaan we onze reis vervolgen naar Irkutsk, 5185 kilometer verderop!

Top 10 dingen die mij zijn opgevallen in Moskou:

1. Het is er vrij rustig.
2. Het is hip!
3. Er zijn weinig westerse toeristen.
4. Overal staat de muziek heel hard aan in de wc.
5. Het lijkt een vrij individualistisch ingestelde stad; de mensen zijn niet onaardig, maar ze zoeken je ook niet op. Veel mensen zitten solo in een restaurantje. 
6. Er zijn weinig oversteekplaatsen.
7. Het is veel kleiner dan ik dacht.
8. Er is zo veel personeel op de been in een restaurantje of cafeetje. Er staan vaak minstens zeven obers klaar, waarvan het overgrote deel niks staat te doen en je indringend aanstaart om te kijken wanneer ze iets bij je tafeltje weg kunnen pakken. Vriendelijk, dat wel. 
9. Het is 10 graden en de zon schijnt en de lucht is blauw: dit is echt lente voor de Russen. Ze lopen zonder jas of in korte broek en eten massaal ijsjes. Erg enthousiast. 
10. Het is er helemaal niet zo duur. Zo hebben we bijvoorbeeld voor 30 euro met z’n tweeën een lekker hoofdgerecht en een drankje en kost een colaatje nog geen 2 euro.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik vooraf wat vooroordelen had over Moskou. Ik stelde me zo - ietwat gechargeerd - voor dat de mensen heel bars en onvriendelijk door de stad zouden marcheren met een bontmuts op het hoofd en een fles wodka in de hand, met een en al grijze, grauwe gebouwen. Niets bleek minder waar. Onze dagen in Moskou zijn een fantastische start van de reis gebleken. Het is echt een fascinerende stad, en ik kan het nergens mee vergelijken. Ik kan het iedereen aanraden! Voor nu: spasiba Moskou. Op naar Irkutsk!