Ni hao

24 mei 2019 - Zhangjiajie, China

We zijn vandaag bijna vier weken op pad, waarvan alweer een week in China! Niet te geloven dat we al in land drie zijn van ons grote avontuur, de route van de Transmongolie Express is nu officieel afgerond. De vorige keer sloot ik af met de reis richting Beijing. Nu ik dit schrijf, hebben we ondertussen Xi’an ook al achter ons gelaten en zijn we onderweg naar Zhangjiajie. Tijd voor een update!

Beijing

Wat een stad! Na de desolate vlaktes van Mongolië was de drukte en warmte van Beijing nogal een contrast. Een aanslag op mijn zintuigen, ik hou ervan! De neon-borden, de taal, de geuren, het eten, het verkeer, wat een gebouwen weer ineens. En niet te vergeten, de mensen! Daar wordt er gedanst in een park, ergens anders wordt er vol overtuiging geposeerd voor foto’s, dan word je zelf op de foto gezet. Het valt bijna niet uit te leggen. Het is een chaos, maar meer georganiseerd dan ik verwacht had (en helemaal in vergelijking met Zuidoost-Azië). Treinen gaan op tijd, de metro is hartstikke makkelijk, dingen staan goed aangegeven. Ook al is de taal een barrière - want er valt echt niets uit af te leiden - reizen in China gaat gewoon verrassend soepel.

Beijing is zo enorm dat je er weken kan verblijven en steeds weer wat nieuws ontdekt en Judith en ik hadden een verkort programma opgesteld met een lijstje van dingen die we graag wilden doen. We hebben met name gedaan waar we zo goed in zijn: lekker rondstruinen, eten en shoppen. Het is zo belachelijk druk overal, dat we veel grote bezienswaardigheden in de “light”-versie hebben bezocht. Zo hebben we de Verboden Stad vanuit Jingshan Park bewonderd en met een wandeling door de stad wat tempels van veraf gezien om vervolgens weer ergens lekker te gaan eten. Natuurlijk hebben we Pekingeend op traditionele wijze gehad (zoooo lekker!) en ik word nog eens een dumpling, want daar krijgen we ook maar geen genoeg van. Ook hebben we ons lekker laten gaan op de markt door allemaal leuke beeldjes, vaasjes en toestanden te kopen. We sjouwen ons ondertussen een breuk, maar we vonden dat we dit verdiend hadden (lees: shoptherapie) na ons avontuur op de muur...

Afzien 2.0: De Muur

Een bezoek aan Beijing is niet compleet zonder een tripje naar De Muur. Het ligt nog vrij gevoelig, maar ik moet toch even toelichten wat voor stormachtig (letterlijk) avontuur Judith en ik hier meegemaakt hebben. Om het een speciaal tintje te geven, hadden we bedacht om een tour te boeken om een nachtje te kamperen op de muur. In theorie een heel vet idee, de praktijk was minder geslaagd. De weergoden hadden ons in de steek gelaten en we begonnen ermee dat we in de regen drie kwartier een heel steil pad op hebben geklauterd met allerlei materialen bij ons (tent, slaapzak, matje, tas, etc.). Eenmaal op de muur konden we nauwelijks 20 meter ver kijken, zo mistig en regenachtig was het. Onze Canadese groepsgenoten kozen de meest ongunstige plek om de tenten op te zetten en de gids wist van toeten noch blazen. Toen we eenmaal ons kamp hadden opgezet, bleek dat de slaapzakken nat waren en het was zeer lastig niet chagrijnig te worden. Het waaide. Het regende. Alles was koud en nat. We zagen nauwelijks wat. En toen, tot overmaat van ramp begon het ‘s nachts te onweren! We vonden het echt dood- en doodeng. We hebben geen oog dicht gedaan. Het was gewoon stom. Bij zonsopkomst zijn we een klein stukje gaan lopen en gelukkig was het iets opgeklaard waardoor je wel wat kon zien. Ondanks de ellendige nacht, was het heel imposant om de Chinese Muur te zien en er rond te wandelen. Niet normaal hoe steil sommige stukken zijn en wat voor traptreden je soms tegen komt (zo hoog als je knie!). Hoe indrukwekkend ook, daarna wilden we zo snel mogelijk terug naar de stad.

Xi’an

Maar vier uurtjes in de trein (dat is tegenwoordig een peulenschil - ik zie reistijd nu in een heel ander perspectief in dit enorme land) en we kwamen aan in Xi’an. Een miljoenenstad, waar we heerlijk relaxte dagen hebben doorgebracht. Er is een enorm leuke wijk - muslim quarter - waar het bruist van het straatleven en waar we heerlijk gestruind hebben. Ook hebben we een fantastisch leuke foodmarket bezocht, waar we ons vakkundig snackend een weg doorheen gebaand hebben. We hebben heel veel typische gerechtjes gegeten - ik was helemaal in mijn element. De lokale Chinees in Heerlen valt eerlijk gezegd volledig in het niet met al het lekkers dat ik hier proef. Het eten heeft me echt positief verrast, het is zo veelzijdig en echt heerlijk! Bijzonder feitje is dat alle betalingen op de foodmarket met WeChat gedaan moesten worden. WeChat is soort Chinese Whatsapp en je kunt er praktisch overal mee betalen. Ongelofelijk hoe vaak dit gebruikt wordt. Omdat wij geen Chinese creditcard hebben, kunnen wij niet hiermee betalen, dus elke keer als we iets wilden kopen, moesten we iemand aanspreken of hij/zij het met WeChat wilde betalen en dan gaven wij het direct cash terug. Klinkt als gedoe, ging eigenlijk hartstikke soepel! 

Mount Huashan

Een leuke dagtrip vanuit Xi’an is het bezoeken van Mount Huashan, een prachtige bergketen twee uurtjes buiten de stad. De berg staat ook bekend omdat hij de “meest dodelijke” zou zijn, maar dat is alleen als je zo gek bent op de “planktrail” te lopen - een 30 cm breed houten pad dat tegen de berg aan zit geplakt. Zo gek waren Judith en ik natuurlijk niet en we hebben vol verbazing gekeken naar de waaghalzen die dit wel deden. We hebben enorm genoten van de mooie uitzichten. Hier moet je wel wat voor over hebben, want ik geloof dat we ruim 1000 treden (en weer terug) bewandeld hebben, plus een vrij angstig (lees: belachelijk hoog) ritje in de kabelbaan. Mijn benen weten niet wat ze overkomt met al dat geklauter van ons. Wederom geldt dat foto’s meer zeggen dan duizend woorden. Wat een topdag!

Zhangjiajie

Onze volgende stop is Zhangjiajie, een van onze verwachte hoogtepunten van China. In Zhangjiajie is een national park dat we graag willen bezoeken, bekend om zijn prachtige bergen. De omgeving uit de film ‘Avatar’ is hierop gebaseerd (of opgenomen?) - om maar alvast een idee te geven! De weersvoorspellingen zijn helaas heel regenachtig, maar dat mag de pret niet drukken. Ze zeggen dat het dan zelfs nog mysterieuzer en mooier is... Hopelijk zijn de weergoden ons goed gezind en hebben we mooi uitzicht. Wij kunnen in ieder geval niet wachten! Check ook weer Judiths foto’s!

Liefs, Anne

Foto’s

4 Reacties

  1. Fred & Nel:
    24 mei 2019
    Alsof ik een avonturen boek lees, zo heerlijk, die verhalen van jou ! Wat een belevenissen, en geen kramp in de kuitjes ?? Dikke knuffel voor jullie xxxx
  2. Ireen Somers:
    24 mei 2019
    Sjat! Afgezien dus op die muur. Maar ondertussen..... Zijn jullie er wel geweest! Verheug me donderdag. Kus mama
  3. Luc Somers:
    24 mei 2019
    Geweldig verhaal weer en mooie foto's. Wat een reis! Ik ben trots op jou en Judith. Veel plezier verder, papa
  4. Von:
    26 mei 2019
    Wat maken jullie toch ontzettend veel mee! Geweldig verhaal weer en schitterende foto's. Trots op jullie!!😘